dinsdag 9 november 2010

Amour

"Meestal is het begin van een nieuwe liefde meteen het hoogtepunt: je staat in vuur en vlam, kan aan niets anders meer denken, weinig slapen, niet kunnen eten en de welbekende vlinders fladderen rusteloos rond. Je verkeert in een staat van permanente euforie en dat is van je af te lezen. Verliefde mensen stralen. Liefde maakt blind.
Maar dan gaat opeens één oog open. Waarom? Omdat er iets voorvalt wat je niet bevalt, tegenvalt of opvalt. Dat oog doe je liever snel weer dicht, maar er komt een moment dat beide ogen weer wijd open staan en je niet anders kunt dan inzien dat dit toch niet de ware was.
Maar hoe wordt een mens voor altijd verliefd? Mijn moment van heilig weten zat in een bepalend oogcontact, dat mij diep contact deed maken met mijn zelf, met de kern van mijn wezen - laat ik het 'IK' noemen. IK klikte in haar slotje. De sleutel was gevonden en een nieuwe wereld ging open, voor ons beiden, wetende dat dit het belangrijkste moment in ons leven was."

"Wij keken elkaar aan. En hij straalde mij zo vol overgave tegemoet, met een verwachtingsvolle zeventienjarige jongensblik in zijn ogen, dat ik helder wist: als jij mij kan hebben in mijn slechtste staat van zijn, dan ben jij de man van mijn leven. Een nooit eerder gevoelde, diepe sensatie van liefde doorstroomde mijn lichaam, mijn hart en mijn ziel. Ik was overmeesterd, voor het eerst in mijn leven, en niet verliefd op een uiterlijk, maar op een innerlijk."

(Edith Ringnalda in 'Heer en meester')

Bijschrift: Ringnalda is bedreven in zichzelf de hemel wijsmaken. Wat natuurlijk zalig is, als je dat kunt. Ze heeft aanleg voor religie (een verschijnsel ons niet onbekend). De waarheid is evenwel: er zijn vele sleutels & ingangen tot onze 'IK', aangezien dat een gelaagd en veelkamerig ding is, en derhalve kunnen er dus in een mensenleven diverse momenten van Heilig Weten, diverse betekenisvolle & leerzame ontmoetingen zijn. Dat zij wil geloven dat hij die Ene is, zegt alles over haar, en niets over de/hun liefde.