maandag 28 juni 2010

Oceaanvrouw



"De hele wereld krijgt iets van de golfjes of rimpelingen
aan de oppervlakte van een enorme en diepe oceaan.
Jij bent die oceaan en natuurlijk ben je tegelijk die rimpeling,
maar wel een rimpeling die zich bewust is geworden van zijn identiteit als oceaan."

(Eckhart Tolle)

donderdag 24 juni 2010

En toen werd ze waanzinnig II

Ik ben niets en tegelijk alles.
Ik ben niemand en tegelijk iedereen.
Het totale bewustzijn is het aanvoelen van de ander en hem daardoor Zijn.
Begrip voor zijn manier van Zijn is Liefde. Mededogen.
Ik ben C.
Ik ben B.
Ik ben I.
Ik ben O.
Ik ben N.
Ik ben S.
Ik ben V.
Ik ben...
Ik herken mezelf in zij die mij Zijn.
Zij herkennen zichzelf in mijn Zijn.

Wij zijn elkaar en daardoor de totale Liefde.
De Liefde houdt op daar waar we denken een afgelijnd Zijn te zijn.
Een Zijn dat zich kan afzetten of afwenden van de ander.
Daar waar we onszelf ontkennen als alles/niets en niemand/iedereen.
Liefde voor het Alles is liefde voor Iedereen. Voor de lichtwezens des te meer.
Liefde is begrip.
Begrip is liefde.

Het bewustzijn is niet nadenken.
Is licht zijn.
Is niets zijn.
En tegelijk Alles.
Innerlijk brandend, rustig vuur.

Het bereiken van de extase via het lichaam is de triomf van het niet-denken.
Het uitschakelen van het verstand.
Het louter lichaam, louter energie, louter bewustzijn zijn.

Zou het kunnen zijn dat enkel grote ego's naar deze vorm van bewustzijn kunnen streven?
Wat zij die gewoon Zijn voelen niet de noodzaak zich te ontdoen van een Ego.
Wat er niet is, kan niet worden tenietgedaan.
Dat zoveel oefening kruipt in het fnuiken van het Ego bewijst des te meer hoe groot het Ego is.
Misschien kan slechts de immense energie die een immens Ego vraagt en maakt,
worden omgezet in een immens energieveld, een immens bewustzijn.

Geaard blijven
in goedheid, genegenheid en rust.

Tussen alle dwalers
kan mij niets raken
behalve de Liefde
van zij die samen met mij
hebben gevonden

De weg van het hart naar het hoofd.

(22 juni 2010 na E. Tolle: dwaalgast af?)

woensdag 23 juni 2010

Jij II

De geur van de ochtend, een innige verstrengeling en gevleugelde zinnen.
Maybe this is the closest I will ever get to luck.

Jij

"Jij mag niet meer bestaan uit pijn", zei hij, "jij moet bestaan uit liefde en kunst."
En zij had weer een zin waar ze een hele dag kon op teren.

donderdag 17 juni 2010

Definitie

En als het nu eens heel eenvoudig was?
Liefde is: elkaar mooier en evenwichtiger maken.
En, oh ja, het vrijwaren van elkaars kern.

maandag 14 juni 2010

Zomaar een zondag


Waarop Vaderdag Moederdag werd
En klaprozen rijmde op liefkozen.

De Lege Plek

"Er was alleen de hoedanigheid van het meebewegen naar de hoogst menselijke ervaring. (...) Je kan zonder iemands opdracht een algehele kalmte betreden door gedrag. Je kan zonder iemand er iets van te vertellen, doorgroeien naar een ingedaald lichaamsbewegen, een gestueel verfijnen van een gesmaakt wegraken, op naar die nutte onnutte manier van zijn. (...) Het lege vertrek, de ruimte vrijhouden, die afgezonderdheid waarin het zich kan voordoen, dat is doordrongen zijn.(...) Het gaat erom de geest van tekenen in je tekenruimte uit te nodigen zodat je in staat bent te handelen naar diens natuurlijke ritmes, haar wetmatigheid. Die gehoorzaamheid aan groeien in "al-één-zijn" bevrijdt. Doe de grendel op, minder de verwarming zo je voeling krijgt met die stookplaats in je buik en teken vanuit dat onderkomen. Zo'n diep-gevoed binnengaan, de kluizenaarsuitstapjes naar je open woonterrein, zorgen ervoor dat maatschappij, cultuur en sociale verwachtingen onbelangrijk voor je worden. (...) Gewoon stil in de dag zijn, is er niet meer bij. Een met de planten weten dat de stilte niet stil is, maar een weldadig bad bemiddelende kracht tussen sterrenplasma en de energiek kalme verandering in je lichaamshouding, leidt tot een steeds verdere terugtrekking in het onbedoelde. Teken onbedoeld.(...) De rest stelt altijd weer teleur. Zo'n vloerkleed tekeningen, die oude witgekalkte bakstenen muren, dat licht... dat is waarlijk genoeg. Hier ademt een bijtijds stoppen. Na enkele jaren afzondering leg je die mensenkunst te vondeling. Dat afgeschermd zijn van anderen heeft de tijd terug teniet gedaan. Onteigend van alle voorwerk ervaar je de nooit verlaten kloostertuin. Bij de varens beweegt nog steeds die nauwelijks merkbare melodie en uit de mond van de tekening inkt haar heldere, wijdse kalmte..." (Luc Minne)

vrijdag 11 juni 2010

Beweging

En dat het niet eens over de liefde ging. Of over twee mannen. Maar over de weg van rust naar lust, en weer terug.

Bevrijd (en toen werd ze waanzinnig)

1) Het verstand is niet het bewustzijn. Ik ben niet mijn gedachten en gevoelens.
2) Ik moet niet iemand zijn. Ik kan gewoon zijn. Ik ben bewustzijn.
3) De buitenwereld is onbelangrijk en een bron van frustraties.
4) Het Ego is het denkbeeldige ik dat vecht met de ziel, het bewustzijn dat verbonden is met de aarde en de anderen.
5) Alles draait om schoonheid, stilte en meesterschap.
6) Het verleden is je leermeester en de toekomst bestaat niet.
7) Kunst, creativiteit en inventiviteit zijn de mooiste uitingen van onnadenkendheid, de ratio voorbij.
8) Wat zij liefde noemen is dat niet. Ware liefde veroorzaakt geen pijn en heeft niets te maken met narcistische bevrediging.
9) Wie vreugde vindt in zichzelf, verliest zich niet in plezier.
10) Kijk niet neer op zij die dwalen, maar wees een stille waarnemer en een baken van rust.

Na(cht)gedachten bij de lectuur van Eckhart Tolle - 1u30.

Pijn

"En elk plezier of emotioneel hoogtepunt draagt de kiem van pijn in zich als zijn onafscheidelijke tegenpool, die zich na verloop van tijd manifesteert. Iedereen die wel eens drugs heeft gebruikt om high te worden weet dat op de roes een kater volgt, dat het plezier in een vorm van pijn verandert. Veel mensen weten ook uit ervaring hoe makkelijk een persoonlijke relatie een bron van plezier kan veranderen in een bron van pijn. Vanuit een hoger standpunt bekeken zijn de positieve en negatieve polariteiten de twee zijden van een en dezelfde munt, zijn ze allebei onderdeel van de onderliggende pijn die onlosmakelijk verbonden is met de met het verstand geïdentificeerde ikzuchtige toestand van het bewustzijn."

(Eckhart Tolle)

woensdag 9 juni 2010

A party

(gedicht van een vriendin)

Skuins-skaam stappies, grasgroen voete, komberse en flakkerende kerse;
skaterlag deur bome, struike en velde, koue flesse en aangee kelkies;

onbekende blikke, ‘n sagte nuwe streeling,
dronk-dronk grappies en lang gesprekke;

hoe hakke, lang hare, kaal skouers en ronde borste,
fotos van gesigte onder ligte,

en later,
baie later,

sluip ek oor douw-nat gras, skoene in my hand,
my eie lewe saggies terug binne.

(http://clappaertsabine.wordpress.com/2010/06/07/a-party/)

(Noot: waarom word ik altijd zo week van het Zuid-Afrikaans? Of lag het aan dit verslag van een heel bijzondere nacht?)

Nuits blanches, pensées noires

donderdag 3 juni 2010

Minihandleiding tot het ontpoppen


(this morning in my garden)

woensdag 2 juni 2010

Schroeidorstig

Liefde is oorlog. Een zoete, schroeiende oorlog.
Concurreren, capituleren, resurrecteren.
Zien en zwijgen. Implosie.
Tot de bom valt.