Goede voornemens

"If I got rid of my demons, I’d lose my angels."

(T. Williams)

Life and its intolerable cruelty

"Knijp je geluk maar uit, mijn kind", schrijft ze.
Zacht en wijs, terwijl ze zoveel verloor.
Een zeldzaam groot hart.

(en haar gebod wordt opgevolgd -
elke druppel lik ik op
als betrof het een godendrank)

Geven

'Eén Belg op de vijf is single', stond onlangs in de krant. Dat is een grote groep. Het is ook evident dat jongeren als singles aan hun relatieleven beginnen. Maar laten we het even hebben over de singles vanaf zowat dertig. Hoe gaat het met hen? Zijn die singles gelukkig? Leven singles alleen omdat ze alleen willen leven? Of leven ze alleen omdat ze niet kunnen samenleven? Of leven ze alleen, omdat ze geen partner kunnen vinden of houden? Daar vernemen we in dat recente onderzoek niets over. Toch zijn dat precies de belangrijke vragen. Want ze hebben gevolgen voor de opvoeding. Worden onze jongeren opgevoed om single te worden, of leren ze samen te leven? Het is duidelijk dat wie geleerd heeft goed voor zichzelf te zorgen nog de vaardigheden mist om voor een partner te zorgen. Als men in de opvoeding te veel de nadruk legt op de zelfrealisatie, vergeet men dat de meeste mensen met een partner leven. Niets is zo erg als vrijgezellen in het huwelijk. Ze zien een samenleefrelatie als een middel om eigen wensen en verlangens te vervullen. Ze parasiteren consumerend de relatie. Of zoals een jong kaderlid van een internationaal bedrijf over zijn vrouw zei :' Ik heb eruit gehaald wat eruit te halen is! Nu zoek ik mij een ander.' Slechts wie in staat is om te geven, is werkelijk volwassen geworden. Krijgend consumeren is typisch voor het kind. De capaciteiten om samen te leven met een partner moeten in onze opvoeding opnieuw meer ontwikkeld worden. Opvoeden tot singledom is goed maar niet goed genoeg. Jongeren zouden moeten leren en ervaren dat gevende liefde deugd doet. Jongvolwassenen die tot gevende liefde in staat zijn, kunnen dan kiezen of ze met iemand willen samenleven of single willen blijven. Ze maken meer kans op tevredenheid in hun leven.

(Lezersbrief door prof. em. Alfons Vansteenwegen in DS 7/11/11)

Genius - sometimes God is among us

Elizabeth Gilbert on nurturing creativity

Gezegend Zij, een intieme preview

Meer lees je hier

Water en brood

je bent mijn huis
ik heb jou uitgewoond
van krakende scharnieren
tot afgebladderde verf

en tussen de scherven
zoeken wij ons geluk
van asem die andermans asem wordt
en taal die niet meer weet
wiens tong men spreekt

schuifelend breekt een dag aan
en weer weten wij niet
of het vandaag licht wordt
of donker

(AAA, 24 okt 2011, 05u30)

Nostalgie

Zin in winter

Hart/d

Voortdurend aangesproken worden op je barbapapa-gehalte. Hierop berispt worden als was het een misdaad. Dat we meer nood hebben aan moed dan aan zachtheid, zeggen ze. Waar moet het heen met een wereld waarin men zich moet schamen om teerheid?

Een gastvrij soort onverschilligheid

'Voor mij hoeft de liefde niet meer te zijn dan een gastvrij soort onverschilligheid, een plek, een huis, een tuin, zijn buik wanneer hij slaapt of ligt te lezen, waar ik achter hagen of muren, of in de zachte kom tussen zijn ribbenkast en bekken beschutting vind tegen de gelijktijdigheid van alles en iedereen. Plaatsen, kortom, waar ik me mag ontdoen van de opgelegde hoogmoed voortdurend mezelf te zijn.'

(uit 'Gestameld liedboek', Erwin Mortier)

Post mortem

En dat we woorden prevelen tegen de doden, in de hoop daar troost uit te putten. Terwijl zij zich geen zier aantrekken van ons post mortem geneuzel.
(telkens ik zijn huis passeer gooi ik een zoen, ik beeld me in dat hij naar me glimlacht vanuit zijn nazomerse boomgaard)

Gargilesse

"Hoe komt ne mens een beetje mystieker? Door iets mee te maken é."

(kunstenaar Jean Claeys in 'Weg naar Compostela')

Euh

"Er bestaan geen goede mannen."
"Ik ben nochtans al dertien jaar gelukkig getrouwd."
"Dat KAN niet! U maakt zichzelf iets wijs! En het is zelfs de vraag of het wel zo goed is dat u zichzelf iets wijsmaakt!"
"Ik zie toch veel goede mannen rondom mij!?"
"U raaskalt! Mocht uw huwelijk op de klippen lopen, en u probeert al die andere mannen uit, zou u wel merken dat ze niet goed zijn!"
"Maar ik heb al..."
"U steekt mannen een pluim in hun gat en ze verdienen dat niet! U wil zich populair maken bij mannen! Dat is een ZEER fallische reflex!"
(...)

(uit een gesprek met een niet nader genoemde psychoanalyticus)

Love etc.

There's something very self-soothing in loving your loved one’s weaknesses.

Pure filth

How evil can be hidden in such beautiful disguise.

Eén keer

"Er zijn er die een nieuwe vrouw nemen, of een vriendin, ik ben daar niet tegen", fluistert de bejaarde weduwnaar terwijl ik hem fotografeer, "maar ge kunt toch maar één keer in uw leven iemand zo graag zien. Eén keer iemand hebben die alles voor u doet en waar ge alles voor terug wilt doen. Dat wordt bij een ander toch nooit hetzelfde niet meer."

(Carmen De Vos die een oude grijsaard fotografeert)

Rigoureus

"Johan werd gigantisch creatief na de geboorte van Tita. Daar was ik jaloers op. Tuurlijk wel, moet ik niet flauw over doen. Ik wou het ook allemaal: kinderen krijgen én mijn huishouden op orde én mijn eigen ding doen. Dat gaat gewoon niet. Niet als ze zo klein zijn. (...) Ik heb het nog altijd moeilijk om mijn mannelijke, creërende kant, die toch ook wel zeer hard aanwezig is, te verenigen met het moederschap en het vrouwelijke in me. Mannen kunnen dat veel beter. Johan is ook wel bezig met ons gezin en ons huis. In zijn achterhoofd speelt het allemaal wel. Maar toch zie ik dat hij zich tegelijk heel erg kan vastbijten in zijn werk. Ik kan niet stoppen met denken aan wat er allemaal geregeld moet worden. Er zijn zo veel besognes, en je wordt zo vooruitziend nadat die kinderen uit je zijn gekomen. Soms wou ik dat het niet zo was. Dat ik rigoureus, zonder schuldgevoelens zoals een man, echt creatief kon zijn."

(Actrice Joke Devynck in DM)

Depressief realisme

"In de psychiatrie bestaat het ziektebeeld van het depressief realisme. Moeilijk te behandelen, en ik begrijp dat, want die mensen hun kijk op het leven is vrij correct (lacht). Hun behandeling bestaat erin hun opnieuw fictieve narratieve structuren mee te geven, waardoor ze weer aan de praat kunnen gebracht worden. De mens is zo'n fantastisch wezen, dat via allerlei imaginaire wegen aan het leven zin weet toe te schrijven."

(Erwin Mortier in DM, in gesprek met Yves Desmet)

Glorierijke gelatenheid

"Het geluk daarentegen wordt steeds minder vanzelfsprekend. Het is, samengevat, glorierijke gelatenheid. Slecht weer, goed, schijnt de zon, ook goed. (stil) Leven met de armen wat meer open, om op te vangen wat passeert en niet alles achterna te lopen. Heimelijk kunnen genieten als je met vrienden aan tafel zit en kunt genieten van de particulariteit van eenieders zijn. Een rouwfeest, maar wel een feest. Kijken hoe nu in september de avonden blauw worden en de dauw boven het gras hangt en daar van op een bank schaamteloos naar liggen gapen. (lacht) Die goddelijke pracht van het alledaagse."

(Erwin Mortier in DM, in gesprek met Yves Desmet)

Te teer

Some more polyamory wisdom

Indeed, the romance myth is focused on scarcity: There is only one person out there for you!!! You need to find someone to marry before you get too old!!!! The sexual exclusivity rule is focused on scarcity, too: each person only has a certain amount of attention or attraction or love or interest, and if any of it goes to someone besides their partner their partner must lose out. We don’t generally apply this rule to other relationships—we don’t assume that having two kids means loving the first one less or not at all, or having more than one friend means being a bad or fake or less interested friend to our other friends. We apply this particular understanding of scarcity to romance and love, and most of us internalize that feeling of scarcity pretty deeply. (...)

A lot of the things I’m writing here go to the basic notion of what we think loving other people is about. Is it about possessing them, finding security in them, having all our needs met by them, being able to treat them in any way and still having them stick around? I hope not. What I hope that love is—whether platonic, romantic, familial, or communal—is the sincere wish that another person have what they need to be whole and develop themselves to their best capacity for joy or whatever fulfillment they’re seeking. (...)

No matter how much we love and want and adore and are hot for our partners, we also experience desire outside that dyad, and the myth of romance (one person out there for each of us, find them, love them, buy things with them and you’ll be happy forever), which we’re all drilled with from birth ’til death, makes this knowledge terribly threatening. So the point, for me, becomes recognizing that commitment and love and interest in someone else’s well being does not necessarily include a deadening of all sexual desire for other people, or trying to unlearn the belief that it does. The point for me is to create relationships based on deeper and more real notions of trust. So that love becomes defined not by sexual exclusivity, but by actual respect, concern, commitment to act with kind intentions, accountability for our actions, and a desire for mutual growth. (...)

I’ve been disturbed to see dynamics emerge where people create the new poly norm and then hate themselves if they cannot live up to it. If they are not perfect at being non-jealous, non-threatened, and totally delighted by their partners’ exploits immediately then they have somehow failed. I have felt this way myself. Frustrated at how my intellect can embrace this approach to sex and yet my emotional reaction is sometimes enormous and undeniably negative. At times, this has become a new unachievable perfection I use to torture myself, embarrassed even to admit to friends how awful I feel when overcome by jealousy, and becoming increasingly distant from partners as I try to hide these shameful and overwhelming feelings.

This doesn’t seem like the radical and revolutionary practice I had hoped for. In fact, it feels all too familiar, like the other traumas of growing up under capitalism—alienation from myself and others, constant insecurity and distrust and fear, self-hatred and doubt and inadequacy. I do not have a resolution for this dilemma. I only have hopes, for myself and others, and lots of questions. How do I recognize the inadequacy of the romance myth while acknowledging its deep roots in my emotional life? How do I balance my intellectual understandings with my deep-seated emotional habits/expectations? It seems like the best answer to all of this is to move forward as we do in the rest of our activism, carefully and slowly, based on our clearest principles, with trust and a willingness to make mistakes. The difficulty of having open relationships should not be a reason not to try it, but it should be a reason not to create new punishing norms in our communities or in our own minds. We’ve done difficult things before. We struggle with internalized oppressions, we chose to live our lives in ways that our families often tell us are impossible, idealistic or dangerous, and we get joy from creatively resisting the limits of our culture and political system that are both external and part of our own minds."

http://makezine.enoughenough.org/newpoly2.html

A new look on polyamory

"Polyamory is sometimes compared to swinging. But if they are so similar, why are there so many swingers and so few polyfolk? To outsiders, both seem based on similar elements of open sexuality, yet the lifestyle gang can fill entire Las Vegas hotels with their conventions, while polyfolk count it as a big success if there are even a hundred people at one of their conferences.

The difference, I feel, is the challenge of self-determination. Very broadly stated, swingers buy into a new set of externally generated rules to enjoy a new form of recreational activity. That is, they simply trade the mainstream rules for the lifestyle rules. By contrast, the poly way is to make up one's own rules, internal to the specific relationship in question, to create a new way of structuring deep aspects of one's life. (These are broad generalizations. I know many people in the swing scene who take it deeper, and many polys who don't. But for this broad discussion, I feel these generalizations are basically valid.)

This is relevant because it is far easier to buy in to a new set of external rules than to take full responsibility for the self-examination and honest discussion necessary to create your own. So it's logical that there are far fewer polyfolk than swingers. The poly ideal is that all interested parties sit down and co-create the rules they want to live by, personally and between themselves. This is worthwhile, but it's not easy, and most people are unwilling to do the tough self-examination and open-hearted negotiation it demands.

Even more, most people are unwilling to take the necessary personal responsibility for creating a successful outcome. With some other paradigms, people accept external rules as provided. This lets them blame any failures on the external rules. But polyamory is where you write your own rules, so "the buck stops here", because "here" is where the framework got set up in the first place."

http://ejhs.org/volume14/NoSuch.htm

In love

Het niets

"Het is het verlangen dat de mens gevoelig maakt voor zwendel, hem er zelfs naar doet uitzien. Sommige zwendel vermomt zich als kunst, andere als filosofie, weer andere als religie of als wetenschap, de zwendel die nog meer dan religie ervan overtuigd is boven alle zwendel uit te kunnen stijgen. Ook politiek is voor alles een komedie van bedriegers en bedrogenen.

Wij doen er goed aan de zwendel serieus te nemen, niet alleen op te vatten als iets wat ontmaskerd en bestreden dient te worden. Deze zwendel is alles wat er is. Wie deze zwendel niet wil, wil het niets."

(Arnon Grunberg in DS)

Rebel

Het zou wel eens kunnen dat voor deze generatie vrouwen (én mannen) de uitdaging niet zit in het zich loswrikken van het gezin - want elke overjaarse puber met een dertigers- of midlifecrisis jaagt momenteel zijn allerindividueelste droom na - maar precies in het tegenovergestelde: het warmhouden van het nest. Dat is heden pas rebels.

Ik ben (2)

Een huis-, tuin- en keukenneuroot. Lastig, maar uiterst liefdevol.

Ik ben (1)

Een forens. Heelder dagen heen en weer tussen de zachtheid en de rede.

Wartaal en wollen penissen

"Als we goed functionerende gemeenschappen willen, mogen we niet naïef zijn over onze aard. We moeten volkomen aanvaarden hoe diepgeworteld onze destructieve, antisociale neigingen zijn. We zouden feesten en losbandigheid niet naar de marge moeten verbannen, waar ze door de politie worden afgehandeld en door commentatoren verfoeid. Minstens eenmaal per jaar zouden we chaos ruim baan moeten geven, tijdens gelegenheden die ons voor korte tijd vrijstellen van de twee dwingendste voorschriften in het leven van seculiere volwassenen: redelijk en trouw zijn. Op die momenten zou het toegestaan moeten zijn om wartaal uit te slaan, wollen penissen voor te binden en de hele nacht vrolijk te gaan feesten en copuleren met willekeurige vreemden, om de volgende morgen terug te keren naar onze partner, die zelf iets gelijkaardigs heeft gedaan, waarbij beide partijen weten dat het niets persoonlijks was, dat het door het Narrenfeest kwam."
(uit 'Religie voor atheïsten' van Alain de Botton)

Anders gezegd: voor elk gehuwd stel op elke huwelijksverjaardag een vrijgezellenfeest...

Chaos

"Ik wilde schetsen hoe wij momenteel in ons dagelijkse leven, althans in de westerse wereld, omringd worden door de media, door de kunsten en door de extreme vloed van informatie. We worden iedere dag opnieuw met zoveel fundamentele thema's en problemen geconfronteerd. Het is eigenlijk krankzinnig dat wij er nog in slagen om een relatief rustig leven te leiden en niet te bezwijken onder het gewicht van alle kwesties waarmee wij constant gebombardeerd worden. (...) De afgelopen maanden is mijn leven een soort puinhoop geweest, maar toch slaag ik erin om iets dat op een dagelijks leven lijkt te leiden. Op een of andere manier lijkt ons dat te lukken. We worden 's morgens wakker en maken een soort, een soort constructie om de totale chaos en de complete mess te beheersen, die ons leven in post-postmoderne tijden geworden is. Ik vind het eigenlijk fascinerend dat wij ons op specifieke zaken kunnen focussen, dat we nog beslissingen kunnen nemen en keuzes kunnen maken. Die vaststelling levert in feite de energie waar de hele film op drijft."

(Tom Tykwer in De Morgen)

Driehoek

"Het verhaal van Drei is in feite heel eenvoudig: twee mensen en dan duikt er een derde persoon op. Ze worden verliefd. Het verrassende is niet zozeer dat Hanna en Simon allebei verliefd worden op Adam, maar wel dat ze toch nog van elkaar blijven houden. Dat zoiets mogelijk is vind ik eigenlijk zelf het meest relevante aspect van de film. Want volgens de maatschappij moet er in dergelijke omstandigheden een keuze gemaakt worden: het is een of/of-situatie. Maar deze film laat zien dat er misschien nog andere mogelijkheden zijn."

(Tom Tykwer in De Morgen)

Piek

"Als je beroemd bent en alles gaat goed, dan heb je veel vrienden en zijn er veel mensen die je vriend willen worden. Daar moet je erg voor oppassen. Ik heb dat gelukkig altijd goed weten te managen. Het is belangrijk voor mij om mijn vrienden om me heen te hebben, maar dan wel de juiste vrienden. Dat ontspant me. Het zorgt er ook voor dat ik met beide benen op de grond blijf. Hoe hoger je komt, hoe dieper je kunt vallen."

(Andy Schleck in Playboy)

Amputatie

"Vreemdgaan blijft als een amputatie. Je kunt best verder na een amputatie, maar het zal nooit meer hetzelfde zijn. Of zie het als een kruik: die kun je lijmen maar je blijft die barsten zien en hij zal misschien minder lang water houden. Ik geloof mensen niet als ze zeggen dat ze er beter uit zijn gekomen."

(Goedele Liekens in Playboy)

Optimist

"Die faalangst heb ik nog steeds. Als ik twee concerten op een dag speel, crash ik na één show: ik maak mezelf wijs dat ik dezelfde energie niet kan opbrengen voor beide concerten. In mijn ogen verknoei ik dat tweede concert dan helemaal. Verschrikkelijk. Maar achteraf dwing ik mezelf om weer recht te krabbelen - ik ben een te onverbeterlijke optimist om mezelf te verliezen in angst."

(Lara Chedraoui - Intergalactic Lovers)

Escape

"Geef toe, samenleven met mensen van vlees en bloed is niet altijd een pretje. In de eerste maanden nemen de hormonen en de vlinders in de buik nog de bovenhand, maar de daaropvolgende vijftig jaar van 'wat eten we vanavond' en 'heb jij het belastingformulier al ingevuld' kunnen soms verdomd lastig zijn.
Dan geeft Twitter en de 'liefde' van duizenden naamloze avatars meer voldoening. Die volgers vallen je niet lastig met vervelende vragen en zijn al lang blij wanneer je nog eens een grappig filmpje post (...)."

(Grace Dent in The Guardian)

Streng

"De ultieme wens van elke kunstenaar is om zijn publiek te vermanen."

(R.M. Rilke)

Definities van liefde

Intrusie.
Introspectie.
Confrontatie.
Referentie.

Maman Rêveuse

'Maman Rêveuse', eerste beeldmateriaal voor 'Gezegend Zij'

(Uitgeverij Van Halewyck, januari 2012)

Te veel

"Als er sprake is van een crisis, is er een communicatiecrisis. Er zijn te veel sprekers, te veel schrijvers, te veel bellers, sms'ers, chatters, twitteraars, allemaal kleine dictators, en allemaal willen ze laten weten - wat eigenlijk? Dat ze bestaan, om te beginnen. 'Hallo, met mij even.' En dan komt het. Te veel mensen laten ongevraagd weten wat ze denken en wat ze doen, wat ze willen en zullen, wat ze wouden en wat ze zouden, iedereen ontvouwt zijn plannen, iedereen toont zijn kunnen, zijn goede wil, zijn kwade wil, iedereen wil het laten zien, iedereen gooit het eruit, legt het op tafel, kwakt het in je gezicht. Maar waar zijn de lezers, de kijkers, de luisteraars? Wie moet dat allemaal aanhoren, aanschouwen, ondergaan? Zonder luisteraars kan er ook geen onderscheid meer worden gemaakt, is alles even belangrijk geworden. Er is niemand die nog tegenspreekt. Iedereen braakt zijn eigen verhaal uit."

(uit een essay van Thomése, DS 30 juli 2011)

Just another way to look at marriage

'Marriages are just two scapegoats send out by two families to reproduce each other... The battle is which one it will be."

(Whitaker, cited in Neill & Kniskern)

Delusions lost

"All are lunatics, but he who can analyze his delusions is called a philosopher."

(Ambrose Bierce)

Lose-lose

"Amerikanen hebben de perceptie, die misschien niet gerechtvaardigd is, dat Fransen overweg kunnen met om het even welke romantische situatie. Dat ze in liefdeszaken veel gesofisticeerder zijn dan Amerikanen. Maar ik ben wel zo'n nuchtere Amerikaan dat het volgens mij een lose-lose-situatie is als je op twee mensen verliefd bent. Het werkt gewoon niet, een open relatie. (...) Nu ik er aan denk: een gesloten relatie werkt vaak ook niet."

(Woody Allen in De Standaard)

Weldaad voor het hart

Heil

"In hun ijver gelovigen aan te vallen die, doordrongen van hun zwakheden, hun heil in het bovennatuurlijke hebben gezocht, zien atheïsten wellicht over het hoofd dat zwakheid een onvermijdelijk kenmerk van ieders leven vormt. Ze bestempelen bepaalde behoeften als infantiel, terwijl die eigenlijk zouden moeten worden erkend als algemeen menselijke eigenschappen, want in feite is volwassenheid ondenkbaar zonder adequate dialoog met het kind in ons, en bestaat er geen volwassene die er niet regelmatig naar verlangt als kind te worden getroost."

(uit 'Religie voor atheïsten' van Alain de Botton)

Regen buiten/zon op het bord

Midlove

Mannen met een midlifecrisis nemen een minnares. Vrouwen met een midlifecrisis nemen gewoon de benen.

Zijn Oneindige Zoetheid

Die haar elke nacht in slaap sust met hetzelfde ritueel: handen doen rondje op de buik, vingers knijpen tepel, mond zoent hals.

Gezegend Zij

Slapend aan het open raam, met de geur van Toscaanse jasmijn en een zee van rozen in haar neus.

Zacht en zuur

"Leven heeft iets van een zachte, eeuwige kwetsuur. Je kunt je daartegen indekken, maar dan leef je niet echt."

(Tom Hannes)

Het monster

"Een vrouw kan heel erg opgewonden raken door de wreedaard, het monster, het idee vermorzeld te worden, zoals ze ook heel erg opgewonden kan raken door het idee te domineren, te onderwerpen, de ander te verpletteren. Dat is geen bewijs van perversiteit. Het heeft te maken met oeroude driften. Het heeft te maken met het afgrijzen dat het wezen uitmaakt van ons, stervelingen."

(uit 'Le secret des femmes' van Elisa Brune & Yves Ferroul)

My secret

Orewoet

Nature
do with me what has to be done
use me as your vessel for life
abuse me
I am your willing slave

Verstilling is

Gewoon kijken naar het wuiven van fluitenkruid
en ontroering voelen.

Het verlangen

"De gratie is het uitrusten van sterke zielen - de zwakke willen ingepalmd, geboeid, verleid worden, zij vinden de gratie ineffectief en slap en verlangen naar excitaties."
(Nietzsche)

Moederschap

De ultieme oefening in nederigheid.

Meterschap

Lía Vanbelle, ° 10 april 2011, 4kg55, 51 cm

True love

"I am a theoretical optimist but practical pessimist about love: true love can exist, the chances of it happening to you: c. 5%." (Alain de Botton on twitter)

Voelen/denken

Wat moeten zij weinig te voelen hebben gehad, dat zij zo weinig hoefden te denken. (Schopenhauer)

Meermin/Meerman

In der minne, een eroromantisch stripsprookje

Nu in het nautische nummer van Deus ex Machina

(te koop in de betere boekhandel)

Liefde?

Weer een bevriend koppel uit elkaar. Soms voel ik me een fossiel.

Little spring delights (of hoe groots het is te genieten van de kleine dingen)

Ze zitten overal, het zuigend gespuis.

De stand-upcomedian: 'Ik ben geen optimist en geen pessimist, ik ben een cynicus.'

Waarop de geluksexpert: 'Dat is dan heel fijn voor jou. Maar heel erg voor je gezelschap. Een cynicus zegt met heel zijn lijf: kijk eens hoe intelligent ik ben dat ik erin slaag om in dertig seconden alles te doven wat vuur en passie in jou mogelijk maakt. Het is de gemakkelijkste levenshouding die er bestaat.'

Omzwervingen II

Van de hoop naar de wanhoop en weer terug. Het is een heftige reis.

Omzwervingen

'Thuis is de plaats waar je van weg vlucht om jezelf te vinden.'

A saying

All wont and no play makes a marriage too dull to stay.

Laudatio

Thank god for the incredible wiseness of my friends. It's such a gift to be surrounded by this bunch of wise and warm-hearted women, who have lived (and still live) life to the full.

(for S. and all the others)

Notes to self (and to every f*cking woman on the planet)

1. Never ever ever trust a man.
2. Always always always trust tour intuition.

Hij zei II

"Ik ben een pathologische optimist", en was daarom de perfecte pendant voor het melancholieke meisje.

Verlangen naar vredigheid

‎'Ze leidde een leven zonder noemenswaardige concessies, en toen ze een paar jaar na haar trouwdag een dochter baarde, kwam dit meisje op het juiste moment, het was alsof ze in een vredige, zomerse ruimte werd neergelegd.'

(Uit: 'Buurmeisjes' van Rogi Wieg)

Het kortste gedicht

'Is liefde de vorm die men levenslang geeft aan ons afscheid?'

(Uit: 'Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen', Leonard Nolens)

Hij zei

Dat hij haar koos vanuit een soort 'kosmisch bewustzijn'. Voelde ze zich plots wat minder zweefteef.

Vormen van liefde

Huwelijk
Affaire
Liaison
Romance
Verhouding
Relatie
Betrekking
Band
Verbintenis
Gemeenschap
Contact
Amourette
Avontuur
Acoteetje
Verkering
Vrijage
Scharrel
...

En ook, van een geheel andere orde: Symbiose.
In de zin van: Synergie.
Op de wijze van: jij en ik.

Zieneres (2)

Of Völva.

"De Völvas waren bekend om hun verleidingskunst, een van de redenen waarom ze als gevaarlijk werden beschouwd. Een couplet uit de Hávamál waarschuwt tegen seksuele omgang met een vrouw die bedreven is in magie, omdat iemand dan het gevaar loopt in een magische band verstrikt te raken, en bovendien ziek kan worden. Freyja, die de meesteres van de seid is, geniet een vrij seksleven en dat levert haar in sommige mythen een slechte reputatie.

Een manier om mannen te verleiden was mogelijk het toedienen van verdovende middelen. In Fyrkat toonde het graf van een Völva het gebruik van hennepzaad aan, een drug die niet enkel hallocinogeen, maar ook als krachtig afrodisiacum werkt. Als Freyja de godin van de liefde was in Asgaard, dan was de Völva haar tegenhangster in Midgard."

Rouwvoorbeeld

Woede - diep verdriet - aanvaarding.

Zieneres

Being able to read people's minds is not always a pleasure.

De heiligheid van het menselijke

"Met mijn man had ik echt een geweldig huwelijk. Ik was heel erg gelukkig met hem. Hij was huisman en zorgde voor de kinderen. En daardoor heb ik ook altijd zo ontzettend hard kunnen werken. Omdat je een thuisbasis hebt, die loopt. Het eten stond op tafel als ik thuiskwam. Hij was gewoon mijn rem, mijn stuur, mijn coach en mijn steun en toeverlaat. Eigenlijk was hij veel meer mijn echte 'ik' dan ikzelf. Ik verzorgde de buitendienst. En hij verzorgde de binnendienst. Dus ook mijn binnendienst.
Toen hoorden we dat hij kanker had. Een vorm die je kunt behandelen, maar niet genezen. Nog twee jaar heb ik gewerkt. En toen werd hij zieker en zieker. Toen heb ik besloten om te stoppen. En dat was het eerste wat afstierf, mijn identiteit als Marijke Mulder. Het merk stopte, ik was niet meer de succesvolle zakenvrouw, dat deed er niet meer toe. Ik ging mijn man bijstaan, die dood zou gaan. Dat was een verschrikkelijk zwaar proces. Ik kon niet meer bij hem terecht. Hij trapte niet meer op mijn rem. Hij stuurde niet meer, hij verzorgde de binnendienst niet meer. Dat moest ik helemaal zelf gaan doen. Dat waarmee ik me het meest identificeerde, mijn man en mijn beroep, moest ik loslaten."
(...)
"Hij is vier jaar ziek geweest, en in die jaren ben ik ook doodgegaan, vanaf het moment dat ik stopte met mijn werk en het onontkoombare zichtbaarder en zichtbaarder werd. Hij werd steeds dunner, we gingen apart slapen. De lichamelijkheid verdween, want zijn lichaam verdween. Wat blijft er dan over? De geestelijkheid, dat wat je in essentie bent. Wat je dus niet ziet, maar waarvan je weet dat het er is. Op het moment van overlijden was ineens die dragende kracht. Je kunt het gewoon niet verwoorden, maar je voelt dat je niet alleen bent. Dat het voorbij dit lichaam en voorbij dat 'ikje' gaat. Het doet zich voor zoals het zich moet voordoen. En dat vind ik zo ongelofelijk. Het leven gaat vanzelf. Je hoeft eigenlijk alleen maar achterover te leunen, dat heb ik ervaren toen hij stierf. Ik hoefde helemaal niets te doen. Er was een wijsheid die ons omringde. Daar kan je alleen nog maar in respect bij stilstaan. In die stilte en in die afwezigheid zit nou precies die aanwezigheid die in ons zit maar dat wist ik toen nog niet. Want je zoekt het altijd maar buiten je ziel.
Ik heb de heiligheid van het menselijke gevoeld. Het goddelijke in dat menselijke. Een groot mysterie. Het sterfmoment van mijn man is het grootste cadeau dat hij mij ooit heeft kunnen geven. Toen heeft hij zijn ultieme leven laten zien. Is dat niet paradoxaal?"

(fragment uit 'In stilte', Mirjam van Biemen in gesprek met Marijke Mulder, een mederetraitante bij Advaita op Schiermonnikoog)

That weakness of noble, beautiful people

Once he wrote in a letter: "When the soul and the heart can no longer bear the burden, the lungs take over one half of it, so that the weight will at least be evenly distributed." That is how it was with his ilness. It gave him an almost miraculous delicacy and a frighteningly uncompromising intellectual refinement.

As a human being, however, he pushed all his fear of life onto his illness. He was shy, timid, gentle, and kind, but he wrote gruesome and painful books. He saw the world as full of invisible demons, who tear apart and destroy defenseless people. He was too clear-sighted and too wise to be able to live; he was too weak to fight, he had that weakness of noble, beautiful people who are not able to do battle against the fear of misunderstandings, unkindness, or intellectual lies.

Such persons know beforehand that they are powerless and go down in defeat in such a way that they shame the victor. He knew people as only people of great sensitivity are able to know them, as somebody who is alone and sees people almost prophetically, from one flash of a face. He knew the world in a deep and extraordinary manner. He was himself a deep and extraordinary world.

(Mooie woorden over Franz Kafka, in dit obituarium van Milena Jesenská, zijn laatste liefde)

A(r)mour

"A man doesn't have to be macho to be masculine. In fact, I would say the opposite. There is nothing more attractive than a man who doesn't need to dominate a woman to exist. These are the real modern knights in shining armour."

(Isabella Lenarduzzi)

The tension

“I believe – I know – that writers need solitude, and seek alienation of a kind every day of their working lives (And remember, they are not even aware when and when not they are working…)
Powers of observation heightened beyond the normal imply extraordinary disinvolvement; or rather the double process, excessive preoccupation and identification with the lives of others, and at the same time a monstrous detachment. For identification brings the superficial loyalties (that is, to the self) of concealment and privacy, while detachment brings the harsher fidelities (to the truth about the self) of revealment and exposure. The tension between standing apart and being fully involved, that is what makes a writer. That is where we begin…As unconscious eternal eavesdroppers and observers, snoopers, nothing that is human is alien to the imagination and the particular intuition to which it is a trance-like state of entry…A writer sees your life as you do not…"

(Nadine Gordimer & tip of the hat to Sabine)

Ware liefde (of ook wel polyamorie)

"We zijn tien jaar samen en we worden geconfronteerd met de pijnpunten en uitdagingen die onontkoombaar zijn in lange relaties. Veertigers hebben relaties waar de rek wat uit is. Daar moet je mee omgaan. En ik heb beseft dat ik zelf kan kiezen hoe ik dat wil doen, los van wat de goegemeente dicteert. Vroeger dacht ik te veel voor de ander: oei, dat zal ik maar niet doen, want dat zal hij niet prettig vinden. Op een bepaald moment heb ik gewoon gezegd hoe ik het eigenlijk graag wilde. Dat kwam hard aan. Maar die eerlijkheid maakt wel hele goeie gesprekken mogelijk, en van daaruit kun je verder bouwen. Uiteindelijk hebben we beslist die vrijheid in te gaan. Ik hoef me niet meer in het duister te begeven, het licht mag altijd aan. (...)
Een derde in een relatie binnenbrengen helpt op een bepaalde manier. Want dan moet je je pas echt tot elkaar verhouden. Met zijn twee op de bank zitten zeggen hoe leuk je mekaar vindt, is makkelijk. Je ziet steeds meer mensen terugplooien op een radicaal conservatief macho-idee: 'als mijn lief mij bedriegt, stop ik ermee'. Dan denk ik: is dat nu zo erg? Gaat liefde dan alleen maar om eergevoel? De ander, de derde, is niet bedreigend. Ik heb met mijn lief ook zoiets meegemaakt, dat hoort bij het leven. Wij wilden niet dat het een taboe zou zijn. Makkelijk was dat allemaal niet, maar uiteindelijk heeft het onze relatie zelfs verdiept. Daar ben ik heel blij om. (...) Met de keuze voor vrijheid dringen allerlei vragen zich op. Komt er na een derde ook een vierde, en een vijfde? En kan dat dan? En gaat mijn gevoel voor een derde niet ten koste van de liefde voor mijn partner? Wellicht niet, de liefde voor je tweede kind is ook niet minder dan voor je eerste. Maar hoe bewaar je als koppel je intimiteit nog, in zo'n geval? (...)
Iedereen moet zijn keuzes maken, maar ik wil de dingen aangaan. Waarom zou je om elke bedreiging heen lopen? Het is een kwestie van vertrouwen hebben en elkaar loslaten. Als dat in alle openheid gebeurt, en met respect, voedt dat de liefde alleen maar. Daar ben ik achter gekomen. (...)
Als de liefde na jaren wat minder fantastisch is, wil ik niet zeggen: nu ben ik weg. Ik wil die brug over... In de tekst zeg ik: 'Ons huwelijk is niets anders dan een mislukte scheiding'. Waarop Sara zegt: 'dat is een mooie definitie van ware liefde."

(acteurs Sara De Roo en Steven Van Watermeulen in De Morgen, zaterdag 5 feb 2011)

Humble III

Vriendschap is iets wat stapvoets en door jarenlange rijping groeit, geen holle klikbeweging zoals media als Facebook ons doen geloven.

Gehecht

(working hard: eroromantisch stripsprookje voor Deus ex Machina)

Humble II

Waarom voel je je plots zo rijk als je (bijna) alles hebt verloren?

Humble

Mensen die veeleisend zijn in het leven hebben niet genoeg pijn gekend. Of ze zijn ongevoelig.

Aan de zee(meerminnen)

(working hard: eroromantisch stripsprookje voor Deus ex Machina)

Nog post

(the strength of sisterhoods)

Post

(en of we er blij mee waren)