Ovaaltjes

"Obsessie kan ontstaan in de persoonlijke worsteling met lust, verliefdheid en gemis of verlies van liefde, en doet zich vaak op die manier voor, maar heeft daar als mechanisme op zich niets mee te maken, denk ik. Ik zie het zo: onze intelligentie en ons leervermogen stellen ons in staat om een flink stuk van de hardware van onze bovenkamer al doende in elkaar te knutselen. Je soldeert op die manier datgene waar je intensief mee bezig bent vast in je hersenen. Dat biedt ongekende voordelen ten opzichte van minder ontwikkelde diersoorten, maar houdt ook risico's in.

Collectief luchtfietsen in een illusoire wereld bijvoorbeeld. Alle idealistische, religieuze en plat commerciële indoctrinatiesystemen zijn daar volgens mij flagrante voorbeelden van. Individueel je brein ovaaltjes laten rijden op het liefdesspoor naar het groot geluk in Bommelskonten behoort ook tot de onuitputtelijke reeks vluchtwegen weg uit een werkelijkheid die je niet wil of kan aanvaarden.

Obsessie is je met de dynamische hardwiring van je brein ergens in verloren rijden en daar rondjes blijven draaien. Een soort gecultiveerd autisme.

Goeroes en gestalkte dames zijn allebei een kapstok waar een ander zijn obsessiviteit aan vasthaakt. De ene gewild, de andere ongewild. En zoals met alles en zelfs dat is volgens mij ook in dezen geen grenslijn te vinden tussen zwart en wit of goed en kwaad, en is timing en dosering ook hier weer het echte verschil tussen remedie en kwaal.

In mildere en voldoende rationeel en emotioneel gecontroleerde vorm, in sociaal aanvaarde gedaantes, en geënt op reële talenten, levert "obsessiviteit" een enorme meerwaarde aan gedreven mensen, heiligen, kampioenen, activisten, trouwe partners, artiesten, ..."

(P. Vandenberghe)