maandag 25 januari 2010

Bezit

"Het is als man gewoonweg onmogelijk om voor lange tijd mee te gaan in een driehoeksrelatie. Je wilt de vrouw van wie je houdt voor jezelf. Je wilt niét delen. En hoe meer duidelijk wordt dat dat niet zal kunnen, hoe groter de obsessie wordt om de vrouw helemaal te bezitten. Ik heb de indruk dat vrouwen dat aspect te weinig aanvoelen, dat ze te weinig inzicht hebben in de bezitsdrang van de mannelijke psyche. En ik denk dat mannen en vrouwen niet meer van elkaar kunnen verschillen dan op het vlak van bezit. Maar dat is vaak ook een teken dat de relatie op zich niet goed zit, dat je weet: ik ga die kwijtraken. Ik ben pas kunnen loskomen uit die obsessie op het moment dat ik alles had gedaan om Haar voor mezelf te winnen. En merkte dat dat, in tegenstelling tot wat ik mezelf wijsgemaakt had, niet zou lukken. Het was erg verscheurend. Een rede die zegt: zij zijn beiden gelukkiger samen, ik mag hen niet uit elkaar trekken. En een gevoel dat langs alle kanten uitschreeuwt: ZIJ IS VAN MIJ, en zij die dat bevestigt."

(was getekend: Een Man).

zondag 24 januari 2010

Ondraaglijk

"Voor mij beantwoordt Bent absoluut aan het romantische cliché van de lijdende kunstenaar. Alleen heeft hij een bijzonder goed ontwikkeld gevoel voor humor, en dat behoedt hem er volgens mij voor om weg te zinken in dat getormenteerde. Door die humor kan hij met al die gevoelens - van de woede om een mislukking tot het extreme geluk van een overwinning - extreem goed omgaan. Maar ik vind dus wel dat hij lijdt. Bent is extreem gevoelig. Extreem gevoelig, hé. Hij heeft zoveel passie, dat is gewoon niet makkelijk om te dragen. Ik prijs me gelukkig dat ik niet zo'n extreme passie in me voel."

"Ik vind het zeer spannend om met Bent samen te leven, en voor hem is het ook leuk om iemand te hebben die minder piekert dan hij. Er hangt toch vaak een grijze wolk boven zijn hoofd. Twee mensen die niet denken, dat is een disaster, maar twee mensen die alléén maar denken, dat lijkt me evenzeer een disaster."

(Martena Duss over Bent Van Looy, in Humo)

donderdag 21 januari 2010

Zeer

De kracht die het hart beschermt tegen letsel, is de kracht die het belet te groeien naar de innerlijke grootheid waartoe het bestemd is.

(Kahlil Gibran)

woensdag 20 januari 2010

Schemer

Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

(Willem Elsschot)

vrijdag 15 januari 2010

Bestand.

Omdat je niet bestand bent. Omdat je niet wil knielen voor de waarheid. Dat wie de aanblik veinst van ijs en ijzer, ook zijn smeltpunt kent. Een achillespees die blijft knagen. Een eksteroog dat kniest. Een guilty pleasure. Much guiltier than all the ones before. Ontwaakt men ooit uit een droom die nooit werkelijkheid kan worden?

Fata Morgana

"i have made love before. but it's easy to let go of the boundaries between sex and love when bodies collide. especially when blessed and cursed with the ability to see options before they become obvious. i see people for who they could be. but that often leaves me trying to make love to a ghost of the future. a sexual fata morgana that leaves me confused yet temporarily pleased. time to take a step back and watch the sand become sand again."

(uit een notitie van Murielle Scherre - far too recognizable)

woensdag 13 januari 2010

Was will das Weib

"Ook ik heb, zoals alle vrouwen van mijn leeftijd, minstens een enkele liefde gekend die vooral pijn deed. Juist omdat deze liefde me zo kapot maakte, dacht ik dat ze echt was. Echte hartstocht en ware passie moesten mij, madame Bovary indachtig, helemaal verteren. Alleen als ik van de liefde bijna zou sterven, alleen als ik bijna dood zou gaan van liefdesverdriet, konden mijn gevoelens authentiek zijn. Intussen hebben het leven en de echte liefde me het tegendeel geleerd.
Maar ik zie vrouwen bij wie dit niet doordringt. Of die de knop niet omgeschakeld krijgen, om welke redenen dan ook. Zij blijven almaar op de onmogelijke mannen vallen. En zij blijven de pijn die deze mannen veroorzaken, als een bewijs van ware liefde interpreteren. Die vanbinnen voelt dit archetype vrouwen zich heilig. Ze offeren zich op voor het hogere doel dat hun man, hun liefde is. Hun lijden is hun manier van leven geworden. De rechtvaardiging van hun bestaan. Neem hun pijn weg, en er blijft niet veel meer van hen over."

(Els Dottermans in De Morgen Zeno, 09/01/2009)

vrijdag 8 januari 2010

La vita è bella


Nieuw jaar. Rood-witte rozen op het bureau.
Soms moet een vrouw zichzelf vieren.